Εκπαιδεύεται ένα παιδί σημαίνει ότι μπορεί να αποκτήσει σαν άτομο καινούριες γνώσεις, καινούριες πληροφορίες εκτός από αυτές που του έχουν μεταβιβαστεί κληρονομικά και που ήδη διαθέτει το είδος του.(Κώστας Φωτεινός)
Και γιαυτή τη βαθιά εκπ/ση είναι που προσπαθούμε πολύ και η οποία έχει να κάνει με τις πολλές και διαφορετικές εμπειρίες για τα παιδιά, καθώς αναγνωρίζουμε ότι το παιδί, μόνο βιωματικά μαθαίνει.” Όπως λένε οι βιολόγοι, η επανάληψη των σημαντικών εμπειριών, σχηματίζουν προοδευτικά μια εσωτερική δομή νευρώνων,…. που “αποταμιεύεται” στους μετωπικούς λοβούς -τον καθαρά ανθρώπινο εγκέφαλο,που έχει τη δυνατότητα της συλλογιστικής αντίληψης- και που μας δίνουν αυτή τη θαυματουργή δύναμη της μάθησης. Μας επιτρέπουν να εκπαιδευόμαστε.”
Δηλαδή τα παιδιά που “χτίζουν” ένα πιο πλούσιο και δυνατό μυαλό είναι αυτά πουν βιώνουν διαφορετικά πλαίσια, που έρχονται σε επαφή με άλλες κουλτούρες, που έχουν εμπειρίες πολλών ανθρώπων που εργάζονται ή παράγουν έργο, που συμμετέχουν σε κάτι αληθινό που έχει ένα αποτέλεσμα κτλ.
Για όλα αυτά πραγματοποιούμε δραστηριότητες, όπως το χτίσιμο με τη λάσπη και πολλές άλλες, ώστε τα παιδιά να ζήσουν αυτές τις διαφορετικές εμπειρίες. Και είναι πολύ πιο ουσιαστικό και ενδιαφέρον γι΄αυτά, όταν συμμετέχουν και οι γονείς. Τους δίνει ακόμα μεγαλύτερο νόημα και σημασία.
Βλέποντας τα να γεμίζουν τους κουβάδες με άμμο, να κάνουν λάσπη, να κόβουν καλάμια, να χτίζουν, νιώθεις ότι τους προσφέρεις μια εκπ/ση με νόημα, μια εκπ/ση σύμφωνη με τη θεωρία όλων των μεγάλων παιδαγωγών ( Φρενέ, Σουχομλίνσκι, Στάινερ, Μοντεσσόρι κτλ), που υποστήριζαν ότι το σχολείο πρέπει να συνδέεται με τη ζωή.